Czy niemowlętom trzeba czytać książki?

 

 Niektórzy uważają, że czytanie książek niemowlętom jest zbędne i niepotrzebne, ponieważ one nie potrafią mówić i niczego nie rozumieją. Takie myślenie to błąd. Zawsze jest odpowiedni moment na wprowadzenie ich do pięknego świata książek. Powinny być one jednak dostosowane do wieku dziecka. Wszystkie maluchy uwielbiają oglądanie kolorowych obrazków z kimś, kogo kochają, np. mamą, tatą, babcią, czy siostrą. Siedząc przytulone na kolanach bliskich im czują się szczęśliwe i bezpieczne. Kiedy regularnie czytamy książki z naszymi dziećmi obdarzamy je czymś niepowtarzalnym na całe życie. Takie dzieci na całe swoje życie zyskują w książkach źródło radości, ciekawości i pociechy w każdej sytuacji.

Czytając dzieciom książki umożliwiamy im lepszy start życiowy.

 Półgodzinne czytanie książki każdego dnia wystarczy, aby maluszek mimochodem nauczył się wielu rzeczy. Takie dzieci wcześniej i chętniej zaczynają mówić i zachowują tę przewagę do końca życia. Potrafią się też łatwiej skoncentrować na jednej czynności - co jest bardzo ważne nie tylko w szkole, ale również w ich całym późniejszym życiu.

Niemowlęta nie usiedzą spokojnie w jednym miejscu i ze skupieniem nie będą słuchały całego wierszyka. Dzieciątko może w każdym momencie przerwać czytanie, przewracać kartki lub je ślinić. Z biegiem czasu każde dziecko zrozumie, że w książkach są ciekawe historyjki i zacznie ich słuchać. Dzieci lubią pokazywać obrazki i słuchać jak osoba czytająca je nazywa: „Tak, właśnie, to jest krówka! Ona robi muuuu " Dzieci same najlepiej wiedzą, co już rozumieją i jaki dalszy etap jest odpowiedni. Każde dziecko rozwija się w innym czasie i na inny sposób. Chcą one brać czynny udział i samodzielne decydować, która strona ma być oglądana i jak często. Niemowlęta pokazują dorosłym, co je bawi i śmieszy. By wiedzieć, czego potrzebują, trzeba obserwować ich zachowanie podczas czytania książeczek, tak samo jak przy każdej innej czynności. Czytanie na głos pozwala na stymulację rozwoju mózgu dziecka.W tym okresie najlepiej poznawać je z  krótkimi i rymowanymi wierszykami.





Między pierwszym a drugim rokiem życia dzieci chętnie słuchają krótkich historyjek o nich samych i o rzeczach, które znajdują się w ich otoczeniu: o wstawaniu, myciu, jedzeniu, przewijaniu, o wspólnych zakupach. Maluchy uwielbiają, kiedy przy wspólnym czytaniu naśladujemy głosy różnych zwierzątek i używamy innych dźwiękonaśladowczych określeń. Dzieci chcą w aktywny sposób uczestniczyć we wspólnym czytaniu książek, dlatego pozwólmy im obracać stronice książek. Chcą abyśmy je pytali: „ojej, a co pływa w stawie?" Są dumne, kiedy mogą nam odpowiedzieć.

Trzyletnie dzieci rozumieją już o wiele więcej i ich ciekawość wzrasta. Chcą decydować samodzielnie, jaka historyjka ma znaleźć się na kolanach mamy i jaka książeczka ma być czytana. Trzylatki bardzo lubią opowieści o zwierzętach, bajdurzenie i zwariowane historyjki, w których zdarzają się zmyślone rzeczy, które nie istnieją, jak np. czarowanie różdżką. Dzieci, którym rodzice i opiekunowie dużo czytają, znają bajki i wiersze na pamięć. To też czas, kiedy dzieci zaczynają zadawać różne pytania, kiedy możemy z nimi rozmawiać o tym, co działo się w książkach, co to jest dobro i zło. Czytanie kilkulatkowi rozbudza w nim ciekawość świata i pomaga mu zrozumieć siebie i innych.

Badania naukowe wskazują, że każde dziecko powinno spotkać się z książką każdego dnia. Ich kontakt nie powinien zostać przerwany!!!

Co daje wspólne czytanie?

• Buduje mocną, nieprzerwaną więź pomiędzy dorosłym a jego potomkiem;
• Pobudza rozwój mózgu;
• Wzbogaca słownictwo malucha, poszerza wiedzę;
• Rozbudza zainteresowania, uruchamia wyobraźnię;
• Uczy myślenia, pomaga w zrozumieniu siebie, ludzi i świata;
• Pobudza rozwój emocjonalny, rozwija wrażliwość,
• Uczy wartości moralnych, wpływa na zmianę postaw;
• Sprzyja szybszemu samodzielnemu mówieniu, a później pisaniu i czytaniu;
• Kształtuje nawyk czytania na całe życie;
• Chroni przed uzależnieniem od sprzętów nowoczesnej technologii

Jak wybierać książki:

• ciekawe dla dziecka i dopasowane do wieku
• dostosowane do wrażliwości dziecka - nie wzbudzające strachu, lęków, stanu trwogi i niepokojów
• napisane lub tłumaczone poprawną i ładną polszczyzną
• uczące racjonalnego myślenia
• promujące pozytywne wzorce postępowania
• unikające stereotypów kulturowych związanych z rasą, płcią itp.
• budujące pozytywny stosunek do świata i wiarę w siebie

Ten post jest skierowany dla wszystkich rodziców i ich pociech! :-)